کد مطلب:78206 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:128

حکمت 414











و قال علیه السلام: «افعلوا الخیر و لا تحقروا منه شیئا، فان صغیره كبیر و قلیله كثیر. و لا یقولن احدكم ان احدا اولی بفعل الخیر منی، فیكون و الله، كذلك! ان للخیر و الشر اهلا، فما تركتموه منهما، كفاكموه اهله.» یعنی و گفت علیه السلام كه بكنید كار خیر را و حقیر مشمارید چیزی از كار خیر را، زیرا كه به تحقیق كه كوچك او بزرگ است در اجر و اندك او بسیار است در ثواب و باید نگوید كسی از شما كه كسی دیگر شایسته تر است به كردن كار خیر از من، كه اگر گفتید پس می گردد، سوگند به خدا، دیگری شایسته به فعل خیر و تو

[صفحه 1329]

ناشایسته. به تحقیق كه باشند از برای خیر و شر كسانی كه شایسته به فعل آن باشند، پس هر كدام از خیر و شر را كه ترك كردید شما، آن را كفایت خواهند كرد از شما در آن اهلش و كسان شایسته اش. یعنی هرگاه تو نكنی خیر را دیگری خواهد كرد پس تو بكن و شر را هرگاه تو نكنی دیگری خواهد كرد پس تو مكن.


صفحه 1329.